Πριν μπουν επίσημα στο σχολείο για να μάθουν γνώσεις, τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν μάθει να μοιράζονται. Οι γονείς επίσης δεν καταλαβαίνουν πόσο σημαντικό είναι να διδάξουν στα παιδιά τους πώς να μοιράζονται. Εάν ένα παιδί είναι πρόθυμο να μοιραστεί τα παιχνίδια του με τους φίλους του, όπως π.χ.μικρές ξύλινες γραμμές τρένου και ξύλινα μουσικά παιχνίδια κρουστών, τότε θα μάθει σιγά σιγά να σκέφτεται τα προβλήματα από την οπτική γωνία των άλλων. Όχι μόνο αυτό, η κοινή χρήση παιχνιδιών θα κάνει τα παιδιά πιο ευαισθητοποιημένα για τη διασκέδαση του παιχνιδιού, γιατί το παιχνίδι με φίλους είναι πολύ πιο διασκεδαστικό από το να παίζει μόνο του. Πώς μπορούμε λοιπόν να τους μάθουμε να μοιράζονται;
Ποιος είναι ο ορισμός της κοινής χρήσης για παιδιά;
Τα παιδιά κάτω των τριών ετών έχουν χαλάσει από τα μέλη της οικογένειάς τους, οπότε θα θεωρήσουν δεδομένο ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω τους, αρκεί τα παιχνίδια που μπορούν να αγγίξουν να είναι δικά τους. Αν προσπαθήσετε ναπάρε ένα ξύλινο παιχνίδι dragαπό τα χέρια τους, θα κλάψουν αμέσως ή ακόμα και θα χτυπήσουν ανθρώπους. Σε αυτό το στάδιο, δεν έχουμε κανέναν τρόπο να συζητάμε με τα παιδιά, αλλά μπορούμε να επικοινωνούμε μαζί τους αργά, να ενθαρρύνουμε και να εξασκούμε να μοιράζονται πράγματα και να αφήνουμε τα παιδιά να αποδέχονται σιγά σιγά αυτήν την ιδέα.
Μετά την ηλικία των τριών ετών, τα παιδιά καταλαβαίνουν σταδιακά τις διδασκαλίες των ενηλίκων και μπορούν επίσης να συνειδητοποιήσουν ότι το να μοιράζεσαι είναι ένα πολύ ζεστό πράγμα. Ειδικά όταν μπαίνουν στο νηπιαγωγείο, οι δάσκαλοι θα αφήσουν τα παιδιά να παίξουν με τη σειρά τουςξύλινα εκπαιδευτικά παιχνίδια, και προειδοποιήστε τους ότι αν δεν περάσει ο χρόνος στον επόμενο συμμαθητή, τότε θα τιμωρηθούν ελαφρώς. Όταν εξασκούνται εναλλάξ και παίζουν μαζί στο σπίτι (πολλές φορές), τα παιδιά μπορούν να κατανοήσουν τις έννοιες του μοιράσματος και της αναμονής.
Δεξιότητες και μέθοδοι για να μάθουν τα παιδιά να μοιράζονται
Πολλά παιδιά δεν είναι πρόθυμα να μοιραστούν κυρίως επειδή αισθάνονται ότι θα χάσουν την προσοχή των ενηλίκων και αυτό το κοινό παιχνίδι είναι πιθανό να μην επιστρέψει στα χέρια τους. Έτσι, μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά να παίζουν μαζί παιχνίδια και να τους λέμε ότι πρέπει να ολοκληρώσουν έναν στόχο μαζί σε αυτό το παιχνίδι για να πάρουν ανταμοιβές. Ενα απόπιο κοινά παιχνίδια συνεργασίας είναι ξύλινα παιχνίδια παζλ και ξύλινα παιχνίδια απομίμησης. Αυτά τα παιχνίδια επιτρέπουν στα παιδιά να γίνουν γρήγορα συνεργάτες και να μοιραστούν παιχνίδια μαζί.
Δεύτερον, μην τιμωρείτε τα παιδιά μόνο και μόνο επειδή δεν θέλουν να μοιράζονται. Η σκέψη των παιδιών είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη των ενηλίκων. Αν δεν το θέλουνμοιράζονται παιχνίδια με τους φίλους τους, δεν σημαίνει ότι είναι τσιγκούνηδες. Επομένως, πρέπει να ακούμε τις ιδέες των παιδιών, να ξεκινάμε από την οπτική γωνία τους και να τους λέμε να τους πουντα οφέλη της κοινής χρήσης παιχνιδιών.
Όταν πολλά παιδιά βλέπουν τα παιχνίδια άλλων ανθρώπων, πάντα πιστεύουν ότι το παιχνίδι είναι πιο διασκεδαστικό και αρπάζουν ακόμη και το παιχνίδι. Σε αυτή την περίπτωση, μπορούμε να τους πούμε να ανταλλάξουν τα δικά τους παιχνίδια με άλλους και να ορίσουν το χρόνο ανταλλαγής. Μερικές φορές απαιτείται επίσης μια σκληρή στάση, επειδή τα παιδιά δεν ακούνε πάντα τη λογική. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί θέλειεξατομικευμένες ξύλινες γραμμές τρένου στα χέρια άλλων παιδιών, τότε πρέπει να καταλήξει ένα διαφορετικό ξύλινο παιχνίδι ως αντάλλαγμα.
Ο καλύτερος τρόπος για να μάθει ένα παιδί να είναι ανεκτικό είναι να το αφήσει να δει αυτή την ποιότητα με τα μάτια του, έτσι ώστε οι γονείς να μοιράζονται παγωτό, κασκόλ, νέα καπέλα, ξύλινα ντόμινο ζώωνκλπ. με τα παιδιά τους. Όταν μοιράζεστε παιχνίδια, το πιο σημαντικό είναι να αφήσετε τα παιδιά να δουν τις συμπεριφορές των γονιών τους στο να δίνουν, να αποκτούν, να συμβιβάζονται και να μοιράζονται με άλλους.
Postρα δημοσίευσης: 21 Ιουλίου-2021